Meteen naar de inhoud

De stille meerderheid..


0623 – 114039
bezorgdedienders@gmail.com
www.bezorgdedienders.nl

De stille meerderheid

We beleven een tijd waarin de maatschappelijke veranderingen elkaar in snel tempo opvolgen. Voortschrijdend inzicht, technische ontwikkelingen en een andere visie op bijvoorbeeld normen en waarden, kunnen daartoe leiden.

Op dit moment bevinden we ons echter in een achtbaan van veranderingen waarin veel realiteitszin uit de bocht lijkt te vliegen. Een stroomversnelling van veranderingen als gevolg van het coronavirus dat plotseling als onzichtbare vijand rondwaart.

En even onverwacht als het coronavirus zijn intrede deed, waren er die demonstraties tegen raciale ongelijkheid en politiegeweld, in reactie op de dood van George Floyd in Minneapolis. Eerst alleen in Minneapolis, daarna in andere Amerikaanse steden en vervolgens over de hele wereld.

Ik herinner mij de bezielende woorden van de moeder van Theo van Gogh: “Theo, je mag wel alles zeggen, maar je hoeft niet alles te zeggen”.

Niet lang daarna werd Theo op gruwelijke wijze vermoord. Hoe dat is gebeurd en het motief van de dader, is bij de meesten van u bekend.

Nu leven we echter in een tijd waar de volgende zinsnede op van toepassing schijnt:
“Je mag wel alles zeggen, maar je durft niet alles te zeggen”.

Het voelt niet goed wanneer dat de maatschappelijke norm wordt. Het wordt extra pijnlijk, wanneer mensen zich binnen hun eigen beroepsgroep niet meer durven uitspreken, omdat zij zich niet meer veilig voelen in hun eigen organisatie.

Dat klimaat werkt verstikkend en naar mijn mening wordt er nu meer dan ooit gepolariseerd. Een ‘stille meerderheid’ durft zich niet alleen in de maatschappij maar ook in de eigen organisatie niet uit te spreken, omdat die meerderheid bang is om geplaatst te worden in het hok dat racisme heet, hoe zorgvuldig de woorden ook gekozen worden om uiting te geven aan gevoelens.

Ik heb dan ook best getwijfeld of ik een column zou wijden aan de demonstraties tegen die raciale ongelijkheid en het politiegeweld. Inmiddels is er lef voor nodig, wanneer jouw mening wat genuanceerder is dan die van demonstranten en relschoppers die op velerlei wijzen het podium pakken, krijgen en overschreeuwen.

Dat verstikkende klimaat, waarin je als een gemuilkorfde hond alleen maar klappen incasseert en niets terug kunt doen, is niet de maatschappij waarin de dienders hun verantwoordelijke werk willen doen. Het begint zodanig te knellen dat ik toch besloten heb om mijn visie met u te delen.

Het feit dat George Floyd zelf niet veel leek te hebben met de maatschappelijke normen en waarden, als gevolg waarvan hij o.a. meerdere jaren van zijn leven in de gevangenis doorbracht, legitimeert absoluut niet het feit dat hij vermoedelijk als gevolg van politie-optreden om het leven is gekomen.

Wellicht bent u als lezer verbaasd over de term ‘vermoedelijk’, maar zolang de verdachte(n) nog niet door de rechter veroordeeld is/zijn, is het goed om in dit stadium die term te bezigen.

Ik meen overigens te mogen stellen, dat geen van de betrokken dienders die dag zijn dienst aanving met de gedachte om eens iemand van het leven te beroven. Integendeel, zij waren in afwachting van de door hen zelf gevraagde ambulance voor Floyd, in verband met diens fysieke toestand, nog voor dat de worsteling bij de aanhouding ontstond.

De hele wereld reageerde terecht geschokt bij het zien van de heftige fragmenten van de aanhouding, die via diverse (sociale)media de wereld over gingen. De reacties waren ook heftig in de stad Minneapolis. Zoals reeds genoemd breidden de acties zich in snel tempo over de hele wereld uit.

Dat gebeurde hoofdzakelijk onder de vlag van Black Lives Matter (BLM),  een op 13 juli 2013 opgerichte internationale beweging, die ontstaan is in de Afro-Amerikaanse gemeenschap in de Verenigde Staten als reactie op politiegeweld tegen Afro-Amerikanen.

De oprichters van die beweging waren o.a. Patrisse Cullors en Alicia Garza die zichzelf in een interview ‘getrainde Marxisten’ noemden. Zij waren de ‘grondleggers’ van massamobilisatie via het gebruikmaken van de sociale media.

De beweging krijgt steeds meer vertakkingen over de hele wereld en is inmiddels ook in ons land verweven met diverse gremia, besturen en politieke partijen.

Ik schat overigens in dat veel actievoerders in Nederland en daarbuiten, deze hoedanigheid van BLM, die vaak gericht is op het ter discussie stellen van democratische normen en waarden en het ontwrichten van de maatschappij, niet kennen.

Die massamobilisatie heeft in ieder geval ook na de dood van Floyd, haar werk gedaan. Demonstraties tegen raciale ongelijkheid werden door de BLM-beweging als het ware gekaapt, om haar gedachtegoed via een ‘omweg’ voor het voetlicht te brengen.

Politiemensen werden tot ‘in de hoogste regionen’ uitgemaakt voor racisten en zelfs moordenaars. Dat komt hard aan bij de tienduizenden politiemensen en ondersteuners in ons land, die getrouw en op basis van vertrouwen iedere dag hun werk verrichten. Zeker wanneer de kinderen thuis vragen of papa of mama wel eens iemand heeft vermoord.

De fractie Leefbaar Rotterdam diende op 2 juli 2020 een motie in met het verzoek aan de gemeenteraad, om na een aantal constateringen en overwegingen, in te stemmen met de volgende uitspraak:

“Dat het Rotterdamse politiekorps niet racistisch is, maar bestaat uit helden die dankbaarheid, respect en vertrouwen verdienen”.

De motie werd verworpen met 25 tegen 20!

Dat er bij een organisatie met ruim 65.000 werknemers mensen met “foute gedachten” werken, staat buiten kijf en dat moet bestreden worden. Maar om een complete eenheid simpelweg als racistisch te bestempelen, vermoedelijk op basis van appgedrag, na het zien van een filmpje met beelden die heftige gemoedsbewegingen veroorzaakten, lijkt mij op zijn minst voorbarig.

Tegen de 25 gemeenteraadsleden die tegen stemden zou ik willen zeggen, ga eens een paar weekenden meelopen met die politie.

Wellicht kunt u dan eens ervaren wat het met je doet wanneer je als diender, nadat je samen met een medisch team keihard bezig geweest bent om het leven van een meisje te redden, met de trauma-arts naar de ouders gaat die op de benedenverdieping in spanning wachtten of hun dochter naar het ziekenhuis gaat of niet. Wanneer je de huiskamer binnenkomt gaat de verwachtingsvolle blik van die ouders je door merg en been, omdat je weet dat je moet vertellen dat hun kind niet naar het ziekenhuis gaat, omdat ze is overleden. Vervolgens zie je dat die trauma-arts haar tranen niet kan bedwingen en knielt bij de moeder die op de bank zit, om haar te vertellen dat haar kind het niet heeft gered. Als diender ga je zitten op de stoelleuning waar de vader zit en legt een arm om zijn schokkende schouders en strijkt zonder dat je daar erg in hebt met je andere hand door zijn haar, terwijl de tranen over je wangen lopen, machteloos.

Schrijf ik dit om zielig te doen en medelijden te wekken? Geenszins.

Het is een ervaring die een diepe kras op je ziel maakt. Met soortgelijke ervaringen wordt iedere diender in zijn of haar loopbaan meerdere malen geconfronteerd. Dan kunnen er littekens opengereten worden, wanneer de politie in de media wordt afgeschilderd als moordenaar en racist.

De politie houdt niet aan of staande op basis van ras, kleur of religie, maar op basis van gedragingen. Wanneer er na een overval via de mobilofoon wordt doorgegeven dat de verdachte van die overval een witte man betreft en dat die is weggereden in een  rode BMW, dan wordt iedere witte man in een rode BMW van welk type dan ook, gecontroleerd. Zo werkt dat!

Het is absoluut verwerpelijk wanneer een diender etnisch profileert of vanuit racistische motieven zijn/haar werk doet en controles uitvoert. Dat moet met wortel en tak uitgeroeid worden.

Maar het is net zo verwerpelijk en het werkt verlammend wanneer bestuur en/of maatschappij zonder de minste affiniteit of ervaring met opsporingsmethodieken gaan uitmaken wie, waar, op welke wijze en wanneer er door de politie gecontroleerd mag worden. Dan komen we op een hellend vlak.

De korpsleiding heeft, mede op basis van de diversiteit aan inwoners van Nederland, landelijk beleid uitgevaardigd dat de Nationale Politie neutraliteit uitstraalt.

Door groeperingen in de maatschappij wordt er tijdens demonstraties geknield met een gebalde vuist in de lucht, als adhesiebetuiging aan de door BLM geïnitieerde acties. Elke symboliek heeft meestal ook ‘het kiezen van een kant’ in zich.

Vanuit het oogpunt van uitstraling van neutraliteit, moeten we ons dan ook afvragen of je er goed aan doet om daar als politieman of vrouw in uniform aan deel te nemen. Zeker in deze tijd waarin een dergelijke houding een nogal ‘beladen karakter’ heeft, is het niet ondenkbaar dat het als splijtzwam in de organisatie gaat werken.

Onze organisatie is meer gebaat bij een evenwichtige en genuanceerde bijdrage zoals onze korpschef met twee collega’s op 24 juni 2020 leverden, in het programma ‘Beau’.

Ook Police Lives Matter!

Platform Bezorgde Dienders

32 reacties op “De stille meerderheid..”

  1. Zo een waar verhaal. In de 43 jaar dat ik in actieve dienst was, heb ik samenleving zien veranderen. Het is en wordt er niet beter op. Sterkte aan alle collega’s die in de frontlinie staan.

    1. Wat een geweldige column waar ik het volledig mee eens ben! De angst om je uit te spreken over bepaalde zaken hoor ik van diverse collega’s en is voor mij ook herkenbaar. Ik vrees alleen wel dat de polarisatie nog veel en veel erger zal worden zowel binnen de politie als binnen de westerse samenleving.

  2. Stof tot nadenken.
    Mooi stuk en herkenbaar.
    Als wij onszelf blijven en je nog altijd in de spiegel kan kijken zonder na te hoeven denken over integriteit, is er niets aan de hand. Kalm blijven en je werk doen. #respect-politie.

  3. Heel mooi en duidelijk verwoord. Ik heb er maar 38 jaar op zitten in actieve dienst en ook ik heb de maatschappij zien veranderen, maar ook de politie, van ontzag wat we in het begin hadden, veranderen naar die PET past ons allemaal en van de POLITIE is je beste vriend.
    ER waren ook chefs die tegen je zeiden dat je als politieagent niet moest reageren op beledigende uitspraken en verwensingen want dat was niet tegen jouw bedoeld maar tegen je uniform, belachelijk.
    Maar ik wens nu alle collega’s veel sterkte in dit mooie beroep.

  4. Ik ben na 46 jr met pensioen gegaan. Fantastische tijd bij de politie gehad dankzij het werk en de directe collega’s.
    De politie was in 1974 toen ik er kwam een Hiërarchische organisatie en toen ik stopte in 2020 nog steeds.
    Ondanks alle reorganisaties is daar in die 46 jr niets aan gewijzigd. Politiemensen komen op leidinggevende posities niet op basis van kwaliteit maar op basis van gehaalde papiertjes.
    Zolang dit blijft bestaan zal er altijd een vorm van interne onvrede blijven. Dit gebeurt zeker na weer een zoveelste reorganisatie met weer nieuwe functiebenamingen maar de zelfde poppetjes op dezelfde plekken. Als men daar verandering in wil brengen zal de bezem er eens goed door moeten. Pijnlijk? Jazeker, noodzakelijk jazeker.

    1. Ik was 38 jaar politieman in de uniformdienst en zoals jij het verwoordt hebt Chapeau.
      Blijft dit schrijven alleen voor de collega’s of gaat het ook naar de media? Want zo kan de bevolking van Nederland ook lezen wat in de politiewereld leeft.

  5. Een goed stuk. Loop inmiddels al 45 jaar mee in deze club. Heb veel zien veranderen en vraag me soms af: Is er wel zoveel veranderd? Bepaalde patronen blijven zich herhalen echter de impact onder invloed van de.machige media wordt steeds groter. En de zondebok blijft de politie. Dat heffen wij niet op want wij zijn nu eenmaal de uitvoerende macht en waar gewerkt wordt worden nou eenmaal.wel eens fouten gemaakt. Ik ga niet op mijn knie en steek geen vuist omhoog. Ik kan en durf iedereen recht in de ogen aan te kijken. Dit gaat de laatste jaren van mijn werkbare bestaan niet veranderen.

  6. Idd n goed en eerlijk verhaal zoals hiervoor reeds verwoord. Zou idd breed gedeeld moeten worden. De ( links georiënteerde) actualiteiten programma’s laten maar 1 kant van het verhaal horen en zien. Het werken voor met name de coll op straat wordt steeds moeilijker en zo langzamerhand onmogelijk gemaakt. Blijf het desondanks na ruim 40 jr nog steeds n prachtig beroep vinden!

  7. Henk

    Tja, wat kan ik van dit geschreven stuk zeggen!
    hmm, ok.

    Als ik het zou kunnen dan zou ik het ook zo mooi schrijven.
    Maar ik kan dit niet zo goed, daarom ben ik ook zo blij met collega’s die dat wel kunnen!

    TOP verhaal die ik graag zo delen met ………iedereen!
    Sterkte allemaal met deze moeilijke tijden.

  8. Aan de ene kant een prima stuk. Aan de andere kant vind ik dat we als politie zijnde ons niet te snel moeten laten kennen en niet ook Calimero gedrag moeten gaan vertonen. Het blijft een kleine groep die nu aan het schreeuwen is maar een megafoon heeft gevonden in de vorm van social media. Ik zie de politie nog steeds als een organisatie die onafhankelijk hoort te zijn (en dat ook grotendeels is) dus laten we vooral niet te snel meegaan in de tendens waarbij mensen zich (te) snel gekwetst voelen.
    Maar het feit dat er collega’s zijn die knielen tijdens een BLM manifestatie of naar een iftar gaan of in uniform naar de moskee brengt die onafhankelijke positie m.i. meer in gevaar dan een paar beroepsdemonstranten die ons betichten van discriminatie.

  9. Chapeau, complimenten en applaus!
    Een doordacht en goed geschreven statement dat het verdient om breed gedeeld te worden. Laat de vakbonden, waar jullie goed mee samenwerken, ook maar de aandacht op dit stuk vestigen.
    Ik ben er na 49 jaar in juni mee gestopt, maar ben nog steeds trots op het vak! We verdienen méér eerlijke en nuchtere publiciteit…

  10. Mooi stuk, de wereld lijkt wel gek geworden. Massahysterie, waar men zonder nadenken in meegaat om politiekcorrect over te komen, zowel de politiek als sommige leidinggevende.
    Vreemde wereld geworden.

  11. Knielende politiemensen in uniform. Voor mij is artikel 3 van de politiewet in dit geval ver te zoeken. Mijn probleem is dat ik die collega’s ook niet meer vertrouw.
    47 jaar geleden ben ik deel uit gaan maken van een familie. Ik kan slecht beschrijven hoe het voor mij is om die familie uit elkaar te zien vallen en ik zie zelfs familieleden min of meer tegenover elkaar staan.
    De schrijver van dit stukje heeft volledig gelijk want de zwijgende meerderheid houd zijn mond. Ik hoor en zie commissarissen die met geheven gebalde vuist in uniform knielen en deze vorm van partijdigheid ook volkomen normaal vinden. Logisch dat bijna niemand zich nog uit durft te spreken. Laat de leiding eerst maar weer neutraliteit uitstralen en niet alleen voor de bühne prediken, dan praten we verder.

  12. Treffend stuk.

    Hier valt niets op af te dingen.

    Er valt van alles te schrijven over het huidige politiewerk, de samenleving, het plaatsen van selecties van filmpjes op social media om dienders te beschadigen. In de frontlinie staan maakt anno 2020 de dienders ‘de kop van Jut!’

  13. Niets aan toe te voegen. Maak ook gebruik van sociale media om dit stuk te publiceren. Journalist zouden er goed aan doen om de ware aard van BLM bloot te leggen.

  14. De spijker op zijn kop! De politie is er voor iedere burger. We maken geen onderscheid op uiterlijk maar op gedrag. Iedereen is waardevol. Als je de wet overtreed of je niet weet te gedragen spreken wij je aan namens de overheid. Die overheid hebben we met z’n alle zelf gekozen. Ook die regels waar we geacht worden ons aan te houden hebben we met z’n alle verzonnen en ingevoerd om een veilig en open samenleving te creëren. De beste van de wereld. Kijk maar een goed om je heen of volg een poosje het nieuws. Ook de politie moet zich aan regels houden. Dat doen we dan ook. Een apparaat van advocaten, belangenorganisaties, sensatiebeluste media en het openbaar ministerie kijkt dagelijks met een microscoop naar ons werk om elke gelegenheid aan te pakken om een politieman/vrouw er onderuit te schoffelen. Maak je daar maar geen zorgen over burger.

  15. Ik was veertig jaren werkzaam binnen de politie, heb veel zien veranderen, maar ook veel zaken helaas niet. Ik begrijp ook dat vele collega’s zeer teleurgesteld zijn in heilloze reorganisaties en de gevolgen daarvan. Maar alle collega’s moeten elkaar vooral blijven motiveren hun prachtige beroep te blijven koesteren. In de wetenschap dat er veel schreeuwers zijn die de politie in een kwaad daglicht willen stellen, en de sociale media daarvoor misbruiken, is het goed te beseffen dat de overgrote meerderheid van de Nederlandse bevolking wèl genuanceerd oordeelt en respect heeft voor het mooie werk dat de politiecollega’s dagelijks uitvoeren. Laat dat hen tot steun zijn!

    Ik onderschrijf de heldere en duidelijke tekst hierboven (bijna) volledig. Jammer vind ik het dat de BLM beweging min of meer wordt weggezet als een links-georiënteerde en gezagsondermijnende beweging. De genoemde oprichters misschien, maar de beweging die op gang is gekomen heeft zich er alleen bij aangesloten omdat er echt niets anders was, omdat in het verleden iedere poging om voor minderheden op te komen de kop werd ingedrukt, of op niets bleek uit te lopen. Het steeds weer terugkerende disproportionele politiegeweld in de USA veroorzaakte een eerste reactie, maar al snel werd het onderwerp veel breder en ging het de hele wereld over.
    Vergeet dus de genoemde linkse initiatiefnemers, die hadden toen al geen enkele invloed meer!

    Enkele reacties van hierboven stellen mij ernstig teleur, de poging om televisie actualiteitenrubrieken als “links georiënteerd” weg te zetten. Of de oproep om “de ware aard van de BLM bloot te leggen”…..Misschien komt dit verwrongen beeld wel van het feit dat, als er tegen onrecht wordt geprotesteerd en het voor minderheden wordt opgenomen, inderdaad meestal/vooral van “links” komt. Dat past dan niet altijd goed in het rechtse denken van sommigen. Maar ik wil niet in dezelfde fout vervallen: ook heel veel rechts denkende mensen nemen het op tegen institutioneel racisme en discriminatie!

    De kennelijke haat tegen politie en andere hulpverleners komt niet alleen van doorgesnoven relschoppers, maar is ook ingegeven door de onvrede die in (een deel van) de bevolking vooral vanuit populistische hoek wordt aangewakkerd. Ja, de oprechte verontwaardiging van demonstranten is zeker misbruikt door mensen met kwade bedoelingen, soms is de toon veel te agressief, maar de mening van veruit de meeste demonstranten dat ieder mens gelijk is, en gelijke rechten heeft, spreekt mij en velen aan. Daarom nogmaals hulde voor de schrijver, maar wel met deze kanttekening!
    Moge verdere eventuele demonstraties vreedzaam verlopen , genuanceerde woordvoerders hebben en verschoond blijven van te radicale figuren. (Van zowel links en rechts.)
    En graag betoon ik mijn diepe respect voor alle mensen die bij de politie werken!

  16. IK ben het volledig met het hier bovengeschreven stuk eens. Onze politie is een van de beste korpsen van de wereld, waarin wij neutraal in de samenleving ons werk doen. We zijn niet zo maar bij de politie gekomen. En onze politie is absoluut niet racistisch. En natuurlijk kunnen we verbeteren. Maar daarom zijn wij als organisatie ook in staat om kritisch naar ons zelf te kijken.

  17. Ik ben het helemaal met Geert in zijn commentaar eens: “Als wij onszelf blijven en je nog altijd in de spiegel kan kijken zonder na te hoeven denken over integriteit, is er niets aan de hand. Kalm blijven en je werk doen. #respect-politie”. Er zal altijd commentaar gegeven worden op politieoptreden. Zolang je zelf weet dat je professioneel hebt gehandeld hoef je ook niet van de leg te raken als iemand er een mening over heeft.

Laat een antwoord achter aan Jos Arends Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *